"Det skjer aldri oss"

Mens eg posta eit innlegg om å alltid tenke positivt, at det var andre som hadde det verre enn meg, og at eg var heldig som budde i eit av verdas beste land å bu i, vart regjeringskvartalet i Oslo råka av ein bombeeksplosjon like før halv fire. Ein byrja raskt å snakke om terror, og at det var det verste som hadde skjedd Noreg sidan 2.verdskrig. Det heile var uvirkeleg og fekk magen til å vrenge seg. Ei lita stund etter fekk me nyheten om at ein AUF-leir på Utøya var angripen av ein mann kledd i politiklede som skøyt rundt seg. Kva skjer?, tenkte nok alle. Dette vart raskt spreidd over store nyhetskanalar verda over, og alle snakka om krigen mot terror.

Eg byrja dette innlegget i gårkveld, og fortset der nedanfor.

Ein og ein halv time etter at den mest grusomme hendinga som har ramma Noreg sidan 2.verdskrig (før Utøya), skreiv bbc: Oslo bomb attack: End of innocence?
Når eg leste dette, traff det meg rett i hjartet! For, ja, i Noreg kan politikarar og kjendisar gå fritt rundt blant oss "vanlege", polititet går ikkje rundt med skytevåpen, me har opne postkassar, tilgjengelege for kven som helst, svært få har hemmelege nummer og adresser og kjendisar gir ofte ut sine personlege telefonnummer. Andre land ser nok på dette som naivt og utrygt, men som Jens Stoltenberg og fleire andre politikarar seier, så skal ikkje bomber og skyting stoppe demokratiet og samhaldet me faktisk har i Noreg!

Korleis kan ein forutsjå at nokon, som òg er ein nordmann, skal ta ein båt ut til AUF-samlinga på Utøya og skyte vilt rundt seg? At nokon skal bombe regjeringskvartalet var nok lettare å forutsjå, men likevel vanskeleg å forhindre ved at politikarar skal slutte å gå fritt blant oss "andre", og hemmeleggjere informasjon om oss sjølv. Det bør sikkert sjåast på sikkerheita og kva ein kan gjere for å unngå slikt i framtida, men det er ikkje opp til meg å finne ut eller avgjere.

Eg håpar at dette ikkje gjer Noreg til eit mistenkeleggjerande samfunn.
"...ikke la oss tvinges til taushet av vold" - Jens Stoltenberg

Heile denne situasjinen får meg til å tenke på fordommar. Kort tid etter at det vart snakka om terrorangrep, kunne ein lese kommentarar rundt omkring om at det sikkert var muslimar som hadde gjort det, og slik går det når ein slepp dei inn i landet. Ikkje berre provoserar slike handlingar meg sterkt, men dei er også usanne. Gjerningsmannen viste seg å vere norsk. Om andre medverkande var av utlandsopphald eller ikkje veit eg ikkje, men mannen som fyrte skota var norsk. Dette viser kor farleg det er å ha fordommar ovanfor andre folkeslag, hudfargar, og/eller religionar. Også må eg berre få sagt, det er ikkje muslimar som står bak all terroren ein høyrer om, det er ekstreme islamistar! Muslimar er like forskjellige som alle kristne, alle humanistar, alle nordmenn.. ikkje slå alle under ein kam!
Det var grusomme hendingar som skjedde igår, og magen min vrei seg når eg såg på nyhetene. Det verste var at det vart berre verre og verre, og alt var så uverkeleg, spesielt når Utøya vart ramma.

Når eg så vaknar idag, og høyrer at 80 er drepne på Utøya, og at talet kan stige i tillegg til at 7 vart bekrefta omkomne etter bomba, veit ikkje kva eg skal tenke. Eg blir redd, forbanna, kvalm, og ikkje minst; veldig, veldig trist! Det er fristande å gå rett å legge seg igjen og gøyme seg under dyna. Mannen som forårsaka alt dette gjorde det aleine, ingen ekstreme islamistiske grupper låg bak. Det var ein norsk mann på 32 år som har budd på beste vestkant i Oslo store delar av sitt liv, som kalte seg sjølv nasjonalistisk, som bomba regjeringskvartalet og rett etter, når alt politi og ambulanse var oppteken i Oslo, reiste ut på ei øy full av politisk engasjerte barn og ungdom, og skøyt dei rett ned.

Fabian Stang sa relativt tidleg igår at me skal hedre dei omkomne og pårørande med å stå samla og ikkje gøyme oss i frykt.

Det er viktig at alle står samla, at ein ikkje byrjar med rasistiske uttalingar med ein gong ein ser noko slikt skje , og at ein er sterke. Sterke for alle dei som omkom, og alle pårørande. La ikkje dette øydelegge det norske samfunnet og gjere det norske folk mindre opne. Ikkje ver redd for å gå ut i frykt for kva som kan skje neste gong, men gå ut og vis dei som treng det at du er der for dei. Vis at i Noreg står me samla uansett kvar me høyrer til politisk og religiøst, og uansett kva hudfarge me har. La oss vise at det norske folk fordømmer slike handlingar og at i Noreg er det demokrati, samhald, toleranse og respekt for andre som gjeld!

Mine tankar går til alle dei pårørande, såra og resten av det norske folk.

Tenn lys for alle dei omkomne idag, og gi dine nære ein klem!